Antoni Szczepanek

Antoś urodził się 28 grudnia 2010 roku. Chłopczyk ma zdiagnozowane mózgowe porażenie dziecięce, uogólniony zanik wadgowia, encefalopatię niedotlenno-niedokrwienną, epilepsję lekooporną. Nie widzi, słyszy, jest dzieckiem leżącym, nie sie sam siedzi, nie siedzieć sam.

Nie rusza świadomie nóżkami i rączkami, nie potrafię sam trzymać w dłoniach. Jest karmiony ze smoczka i łyżeczką (miałkie jedzenie), pije natomiast zagęszczone płyny. Zwykłymi krztusi się. Nie ma z nim świadomego kontaktu, nawet się nie ma. Nie okazuje, gdy go coś boli, gdy jest mu dobrze, gdy jest szczęśliwy.

Dzięki lekom Antoś ma zachowany tryb dnia, ma unormowany sen, ma wyeliminowane prężenia i pewną część napadów padaczki. Tosiu jest bardzo wrażliwym dzieckiem na wiele czynników (nie zauważalnych dla zdrowych dzieci). Reaguje na zmianę pogody, na zmianę ciśnienia, na gdy zbliża się inny front. Najbardziej odczuwamy to na wiosnę i jesienią.

Dwa lata temu Antek trafił do szpitala z zapaleniem oskrzeli. Dwa dni później Tosiek był już połączony pod respiratorem, nie dawał sobie rady z oddychaniem, łapał coraz liczniejsze bezdechy… ciężkie obustronne zapalenie płuc, AH1N1, nie odpuszczało. Kryzys przy przetaczaniu krwi i słowa lekarza, ze teraz to od Tośka zależy czy chce, czy da radę ... Dał.

Jedyne rzeczy, które mogę dla Antosia, otoczenie ptactwa i bliskości oraz walka z chorobą intensywną rehabilitację i terapie. Koszty codziennych ćwiczeń, leków, sprzętów rehabilitacyjnych oraz prowadzenie turnusów rehabilitacyjnych, przekraczają moje możliwości finansowe.

Dlatego zwracam się do Wszystkich Instytucji i Ludzi czułych na cierpienie dzieci z prośbą o wsparcie, wsparcie Antosia w jego codziennej rutynie.