Piotr Seroka

Piotr przyszedł na świat w 1992 roku, mieszka ze swoją mamą. Już od urodzenia było wiadomo, że przez całe swoje życie będzie potrzebował nieustannej opieki. Zdiagnozowało niepełnosprawność sprężoną: obustronny niedosłuch głębokiego stopnia i niepełnosprawność ruchową spowodowaną mózgowym porażeniem dziecięcym (postać spastyczna, czterokończynowa).

Chłopak nie porusza się samodzielnie, mowa jest niewykształcona, kontakt nawiązuje jedynie w języku migowym. Konieczna jest ciągła i wzmożona opieka, ponieważ Piotr nie jest zdolny do samodzielnej egzystencji. Bez stałej, intensywnej rehabilitacji wszystkie zdrowotne problemy pogłębią się w bardzo szybkim tempie. Konieczne są masaże i rehabilitacja ruchowa. NFZ refunduje zabiegi w bardzo ograniczonym wymiarze, nie zapewniając ich ciągłości. Dwuosobowa rodzina utrzymuje się wyłącznie ze świadczeń socjalnych, z których nie wystarcza na zaspokojenie podstawowych potrzeb.